ครูระยอง

ศ.ดร.ชาญณรงค์ พรรุ่งโรจน์ ผอ.สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (สมศ.) เปิดเผยว่า จากการวิเคราะห์ผลการประเมินคุณภาพภายนอกของ สมศ. ทั้งสามรอบ ตั้งแต่ปี 2544-2557 พบว่ามีจำนวนสถานศึกษาที่ได้รับผลการประเมินคงที่ ทั้ง 3 รอบ ดังนี้

• สถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่ได้รับผลประเมินระดับดี-ดีมาก จำนวน 4,420 แห่ง จากทั้งหมด 31,375 แห่ง
• สถานศึกษาด้านการอาชีวศึกษาที่มีผลระดับดี-ดีมาก จำนวน 254 แห่ง จาก749 แห่ง
• ระดับอุดมศึกษาที่มีระดับดี-ดีมาก จำนวน153 แห่ง จาก 260 แห่ง

ศ.ดร.ชาญณรงค์ กล่าวต่อไปว่า ผลการวิเคราะห์ พบว่า ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน เป็นกลุ่มที่น่าเป็นห่วงที่สุด โดยกลุ่มโรงเรียนที่ไม่ผ่านการประเมินทั้ง 3 รอบ มีจำนวน 1,755 แห่ง และกลุ่มที่ผ่านการประเมิน รอบ 2 แต่รอบสามไม่ผ่านการประเมิน มีจำนวน 9,418 แห่ง ซึ่งทำให้เห็นภาพรวมทั้งประเทศได้ชัดเจนว่า ต้นสังกัดของสถานศึกษาจำเป็นต้องหาสาเหตุและวางแนวทางแก้ไขเร่งด่วนที่สุด และเมื่อวิเคราะห์ลงลึกที่พบว่าสาเหตุหนึ่งอาจมาจากการโยกย้ายของผู้บริหาร หรือครู ยิ่งสะท้อนให้เห็นชัดว่าคุณภาพของสถานศึกษาผูกติดกับตัวบุคคล ไม่ใช่ระบบ ทั้งๆที่สถานศึกษาควรสร้างคุณภาพในเชิงระบบให้เกิดขึ้น แม้จะเปลี่ยนตัวบุคคล คุณภาพไม่ควรจะต่ำลง

“ ปี 2558 ระบบการศึกษาไทยต้องสร้างค่านิยมการประเมินรอบด้าน โดยการประเมินรอบสี่ที่จะเริ่มในปี 2559-2563 ผมคาดหวังให้สถานศึกษาได้รับรองมาตรฐานเพิ่มมากขึ้น ซึ่งจะสะท้อนศักยภาพการศึกษาของไทยในระดับสากล และเป็นหลักประกันว่าเด็กไทยทุกคนจะได้รับการศึกษาในสถานศึกษาที่มีมาตรฐานเท่าเทียมกันทั่วประเทศ” ศ.ดร.ชาญณรงค์ กล่าวและว่า อย่างไรก็ตามการจัดตั้ง สมศ. ทำให้สถานศึกษาเกิดการรับรู้ ผู้บริหาร ครู เริ่มตื่นตัว มีความเข้าใจการประเมินที่ดีขึ้น ได้สะท้อนผลด้านจุดแข็ง จุดที่ควรพัฒนา เสนอแนะทิศทางสู่เป้าหมายการจัดการศึกษา เพื่อสร้างจุดเปลี่ยนเพื่อการพัฒนาให้แก่สถานศึกษา โดยมีเป้าหมายสูงสุดในการสร้างคนคุณภาพให้แก่ประเทศ.

ที่มา : เดลินิวส์

“ปฏิรูปการศึกษา” คือหนึ่งในนโยบาย และภารกิจหลักเร่งด่วน ของคณะรัฐบาลเฉพาะกิจชุดนี้ และท่ามกลางการทำงานเพื่อการปฏิรูปการศึกษาอย่างเข้มข้นของคณะทำงานในส่วนต่าง ๆ ของรัฐบาล มีกระแสข่าวที่แสดงให้เห็นถึงความล้มเหลวของระบบการศึกษาไทยสะท้อนออกมาเป็นโจทย์ให้กับคณะทำงาน และสังคมได้รับรู้เป็นระยะ ๆ

ไม่ว่าจะเป็นปัญหาคุณภาพที่ต่ำกว่ามาตรฐานของครูผู้สอน หรือนักศึกษาที่จบการศึกษาออกมาไม่มีคุณภาพอย่างที่ควรจะเป็น หรือจบมาแล้วไม่สามารถทำงานตามที่องค์กรผู้จ้างงานคาดหวังได้ ตลอดจนการวิจารณ์ของสังคมเกี่ยวกับรูปแบบการเรียนการสอนที่มุ่งเน้นให้นักเรียนท่องจำเพื่อการสอบแข่งขันจนผู้ปกครองต้องส่งลูกหลานเรียนพิเศษจนสถาบันการศึกษาประเภทติวเตอร์เติบโตรับทรัพย์จนร่ำรวยกันไปตาม ๆ กัน

กระทั่งมีข่าวว่ารัฐบาลกำลังจะเก็บภาษีโรงเรียนกวดวิชา

ปัญหาเหล่านี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของความท้าทาย ที่คณะปฏิรูปการศึกษาต้องขบคิด และใช้เวลาในการแก้ไขอย่างเป็นระบบ

นี่ยังไม่นับรวมปัญหาระดับโครงสร้างของภาคการศึกษาที่ไม่สามารถผลิตนักศึกษาเข้าสู่อุตสาหกรรมที่ขาดแคลนแรงงาน และอุตสาหกรรมแห่งอนาคต

ซึ่งจะมีผลต่อความมั่นคงทางเศรษฐกิจของประเทศ ที่นับวันจะเริ่มเห็นผลของปัญหาชัดเจนมากขึ้น

ผมเคยนำเสนอข้อมูลประมาณการผู้สำเร็จการศึกษาและประมาณการผู้เข้าสู่ตลาดแรงงานแต่ละระดับการศึกษาตั้งแต่ปี 2554-2557 จากกระทรวงแรงงานว่านักศึกษาส่วนใหญ่จะศึกษาต่อจนจบปริญญาตรีจึงเข้าสู่ตลาดแรงงาน และเป็นกลุ่มวิชาที่ไม่สอดคล้องกับความต้องการของภาคเศรษฐกิจ ในขณะที่ผู้ประกอบการต้องการแรงงานระดับ ปวช. และ ปวส. แต่กลุ่มนี้กลับเข้าสู่ตลาดแรงงานด้วยตัวเลขที่ค่อนข้างต่ำ

คำนวณตัวเลขโดยเฉลี่ยพบว่าผู้สำเร็จการศึกษาระดับ ปวช. เข้าสู่ตลาดแรงงานเพียง 25% ในขณะที่ระดับ ปวส. เข้าสู่ตลาดแรงงาน 50% ที่เหลืออีก 50% ศึกษาต่อให้ได้ระดับปริญญาตรี

สำหรับ 50% ที่เข้าสู่ตลาดแรงงาน เมื่อทำงานสักระยะหนึ่งพยายามศึกษาต่อระดับปริญญาตรีภาคพิเศษช่วงหลังเลิกงานด้วยเวลาการศึกษาที่ไม่เอื้ออำนวยจึงมีการเลือกเรียนที่ไม่ใช่สายวิชาชีพเดิมทั้งหมด

ซึ่งนับว่าเป็นการสูญเสียกำลังคน ที่ไม่ตรงกับความต้องการของภาคเศรษฐกิจ

ขณะนี้ผู้ที่เกี่ยวข้องกับภาคการศึกษา และภาคเอกชนอีกส่วนหนึ่งเริ่มตระหนักแล้วว่าระบบโครงสร้างการศึกษาของไทยนั้นกำลังกลับข้างกัน ระหว่างสายอาชีพกับสายสามัญ และต่างเสนอแนวทางต่าง ๆ ออกมา เพื่อแก้ปัญหานี้อย่างประปราย ซึ่งในทรรศนะของผมมองว่าสิ่งที่หลาย ๆ ฝ่ายต่างช่วยกันคิดช่วยกันทำนั้นเป็นการเริ่มต้นและกระตุ้นความสนใจให้สังคมเริ่มหันมามองได้

แต่ถ้าจะให้ประสบความสำเร็จและเป็นรูปธรรม รัฐบาลและผู้เกี่ยวข้องด้านการศึกษาของประเทศต้องมองเห็นภาพนี้เหมือนกันและเข้ามาดำเนินการอย่างเป็นรูปธรรมหรือเป็นระดับนโยบาย เพราะมีรายละเอียด และปัญหาที่เข้ามาท้าทายกำลังความสามารถของทุกภาคส่วน และไม่ได้เป็นภารกิจที่จะทำให้สำเร็จได้โดยใช้เวลาเพียงแค่ 1 หรือ 2 ปี

ซึ่งระยะเวลา 10 ปีอาจจะยังดูว่าน้อยเกินไปเสียด้วยซ้ำ สำหรับปัญหาที่ฝังรากลึกในสังคม และแวดวงการศึกษาของไทยมานานกว่า 20 ปีในเรื่องนี้

โดยเฉพาะความท้าทายใน 2 ประเด็นหลักต่อไปนี้

เรื่องแรกคือ การเอาชนะและก้าวข้ามค่านิยม ของผู้ปกครองและตัวนักศึกษาเอง ที่ไม่ต้องการเรียนอาชีวะหรือสายอาชีพ เพราะมีทัศนคติว่าการเรียนสายนี้ ถูกสังคมมองว่าเป็นพลเมืองชั้นสองของตลาดแรงงาน หรือ เด็กนักเรียนที่เลือกเรียนในสายนี้มีศักดิ์ศรีที่ด้อยกว่าเรียนสายสามัญและมุ่งสู่ปริญญาตรี

อย่างไรก็ตามหากเราสามารถก้าวข้ามปัญหาเรื่องค่านิยมนี้ไปได้ ผู้ที่เกี่ยวข้องสามารถสร้างคุณค่าให้การเรียนสายอาชีวะว่ามีความเท่าเทียมกับการเรียนสายสามัญ และสังคมเกิดความเข้าใจและยอมรับได้แล้วก็จะต้องมาขบคิดกันต่อใน ประเด็นสองก็คือ การจัดการกลับด้านอย่างไร ระหว่างนักเรียนมัธยมปลายที่มีอยู่ขณะนี้นับสี่แสนคน กับนักเรียน ปวช. ที่มีอยู่ราวสองแสนคน

เช่นหากประเทศมีนโยบาย และต้องการวางแผนให้นักเรียนเปลี่ยนมาเรียนสายอาชีวศึกษา หรือสายวิชาชีพ ประมาณ 65%-70% และมีจำนวนนักเรียนในระดับมัธยมปลายประมาณ 30%-35% ก็เท่ากับว่าต้องมีการย้ายนักเรียนจากฝั่งมัธยมปลายประมาณสองแสนคนให้ไปอยู่ในฝั่งของการเรียนสายอาชีพเพื่อให้อาชีวศึกษามีนักเรียนสี่แสนคนแทน

คำถามคือจะย้ายให้นักเรียนมาเรียนในสายอาชีพได้อย่างไร ?

ไม่ง่ายนะครับ ภายใน 1 ปีไม่มีทางทำได้แน่ ในความเห็นของผมคิดว่าใช้เวลาในการทำเรื่องพวกนี้ 10 ปีอาจจะยังไม่เสร็จ

เพราะในเชิงปฏิบัติ ถ้าเริ่มโอนให้นักเรียนไปเรียนสายอาชีพปีละประมาณสองหมื่นคน สิ่งที่ต้องเตรียมสำหรับนักเรียนอาชีวะที่เพิ่มขึ้นปีละสองหมื่นคนคือโรงเรียนอาชีวศึกษา จะมีครู มีเครื่องมือฝึกปฏิบัติและสาธารณูปโภคต่าง ๆ รองรับจำนวนนักเรียนที่เพิ่มขึ้นได้ทันท่วงทีหรือไม่ โดยเฉพาะครูที่สอนในสายอาชีวศึกษาหรือสอนวิชาชีพ

งานนี้รัฐบาลต้องวางแผนยาวเพราะการเพิ่มครูไม่ใช่เรื่องง่าย ครูกลุ่มนี้จะมาจากไหน และต้องผลิตครูเท่าไหร่ถึงจะพอต่อการรองรับนักเรียนสายอาชีวะที่เพิ่มขึ้นปีละ 20,000 คน สถาบันการศึกษาที่สอนสายอาชีพเดิมอย่าง กลุ่ม 9 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล กับ 3 พระจอมเกล้า จะผลิตครูเข้าสู่อาชีวศึกษาให้ทันหรือไม่ ทางด้านกระทรวงศึกษาธิการได้มีการวางแผนการเพิ่มอัตราครูสายอาชีวศึกษาไว้รองรับแล้วหรือยัง

แค่สองประเด็นหลักนี้ไม่นับรวมประเด็นปลีกย่อยอื่น ๆ ก็ใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 10 ปีและต้องใช้การร่วมมือจากหลาย ๆ หน่วยงาน นี่คือความท้าทายที่แท้จริงของคณะปฏิรูปการศึกษา

โดย ดร.สาธิต พุทธชัยยงค์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ
ที่มา : ประชาชาติธุรกิจออนไลน์

มติบอร์ด สกสค. ให้ยกเลิกตั้ง กก. ไกล่เกลี่ยกรณีองค์การค้าของคุรุสภา ยื่นฟ้อง “สมมาตร” และพวกรวม 5 ราย ตั้งแต่ปี 42 เหตุเรื่องผ่านมานานนับ 10 ปี พร้อมตั้ง เลขาธิการ ก.ค.ศ. มาเป็นประธาน กก. สอบข้อเท็จจริงเรื่องดังกล่าวใหม่ พร้อมสั่งให้ทำแผนจัดพิมพ์ตำราเรียนมาเสนอ “สุทธศรี” เผย นายกฯ แนะพิมพ์ตำราและแบบฝึกหัดแยกกัน ฟาก องค์การค้า สกสค. ดอดพบทีมงาน “สุรเชษฐ์” ยื่นข้อเสนอขอแยกตัวจาก สกสค.

นางสุทธศรี วงษ์สมาน ปลัดกระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) เปิดเผยผลการประชุมคณะกรรมการส่งเสริมสวัสดิการและสวัสดิภาพครูและบุคลากรทางการศึกษา (สกสค.) เมื่อเร็วๆ นี้ ว่า ที่ประชุมมีมติให้ยกเลิกการตั้งกรรมการไกล่เกลี่ยกรณีองค์การค้าของคุรุสภา (ชื่อเดิม) ซึ่งปัจจุบันคือ องค์การค้าของ สกสค. มอบหมายให้อัยการสูงสุดเป็นโจทย์ยื่นฟ้อง นายสมมาตร มีศิลป์ ผู้อำนวยการองค์การ สกสค. และผู้เกี่ยวข้องรวม 5 คน ข้อหา “เบียดบังทรัพย์สินขององค์การค้าฯประมาณ 250 ล้านบาท มาเป็นของตนเมื่อครั้งดำรงตำแหน่ง ผอ.องค์การค้าของคุรุสภา ตั้งแต่ปี 2542 เพราะเห็นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องตั้งแต่เมื่อกว่า 10 ปีที่ผ่านมาแล้ว แต่ให้ตั้งคณะกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริงแทน โดยมี นางศิริพร กิจเกื้อกูล เลขาธิการคณะกรรมการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา (ก.ค.ศ.) เป็นประธาน ทำหน้าที่ตรวจสอบข้อมูลทั้งหมดอีกครั้ง พร้อมกันนี้ ที่ประชุมยังมีมติให้ตั้งกรรมการตรวจสอบการเบิกจ่ายที่นอกเหนือจากระเบียบราชการ เพื่อนำเงินคืนคลังตามที่สำนักงานตรวจเงินแผ่นดิน (สตง.) ทำหนังสือทวงถาม กรณีอดีตบอร์ด สกสค. ให้มีการักษาการ ผอ.องค์การค้าฯ โดยมี นายสมยศ ศิริบรรณ ผอ.สำนักพัฒนาระบบบริหารงานบุคคลและนิติการ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) เป็นประธาน

ปลัด ศธ. กล่าวต่อว่า นอกจากนี้ ที่ประชุมได้ขอให้องค์การค้าฯ ทำแผนการจัดพิมพ์หนังสือแบบเรียนปีการศึกษา 2558 มารายงานให้ บอร์ด สกสค. รับทราบในการประชุมนัดต่อไป เพื่อจะได้วางแผนและให้สามารถจัดส่งหนังสือไปถึงมือนักเรียนทันก่อนเปิดภาคเรียนได้ รวมถึงได้ขอให้ สพฐ. กำชับให้โรงเรียนสั่งซื้อตามแผนที่กำหนดไว้ด้วย ที่สำคัญ มีการย้ำว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ได้ฝากมาว่า อยากให้องค์การค้าฯ พิมพ์หนังสือเรียนและแบบฝึกหัดแยกออกจากกัน เพราะอยากให้เด็กทำแบบฝึกหัดขีด เขียน ได้อย่างเต็มที่ด้วย

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เมื่อเร็วๆ นี้ ตัวแทนสหภาพแรงงานองค์การค้าฯและ นายสมมาตร มีศิลป์ ผอ.องค์การค้าฯ ได้เข้าพบทีมที่ปรึกษาของ พล.อ.สุรเชษฐ์ ชัยวงศ์ รมช.ศึกษาธิการ ซึ่งกำกับดูแลองค์การค้าฯ เพื่อรายงานการวางแผนพิมพ์หนังสือแบบเรียนปี 2558 และได้ยื่นข้อเรียกร้องที่จะขอแยกออกจากการกำกับดูแลของ สกสค. ด้วย

ที่มา : ผู้จัดการ

สช.เร่งศึกษาปรับเงินอุดหนุนเอกชน รองรับระบบคูปอง-ลดค่าเล่าเรียน

แหล่งข่าวจากสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน(สช.) เปิดเผยว่าจากการประชุมคณะทำงานศึกษาแนวทางการให้การอุดหนุนของรัฐในการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานโรงเรียนเอกชน ที่มีนายบัณฑิตย์ ศรีพุทธางกูร เลขาธิการคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน (กช.) เป็นประธานในการประชุมคณะทำงานฯเมื่อเร็วๆ นี้ได้มีมติมอบให้สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน(สช. )จัดทำแนวทางทางการให้การอุดหนุนของรัฐในการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานของโรงเรียนเอกชนเสนอคณะรัฐมนตรีและคณะรักษาความสงบแห่งชาติ(คสช.) ใน3 ส่วนได้แก่

1. ปรับโครงสร้างเงินอุดหนุนรายบุคคลนักเรียนโรงเรียนเอกชนจากองค์ประกอบเดิมที่ประกอบด้วย ค่าใช้จ่ายพื้นฐาน เงินอุดหนุนสมทบเป็นเงินเดือนครู และเงินอุดหนุนเพิ่มร้อยละ 10 ตามนโยบายเรียนฟรี ไปสู่รูปแบบการอุดหนุนด้านอุปสงค์ หรือระบบคูปองศึกษาในอนาคต เพื่อช่วยสร้างกระบวนการแข่งขันในเชิงคุณภาพให้แก่ระบบการศึกษา ในระยะยาวในระยะเริ่มแรกจะอุดหนุนในอัตราร้อยละ 70 ของอัตราค่าใช้จ่ายรายบุคคลสำหรับนักเรียนภาครัฐที่สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา(สกศ.)ศึกษาไว้ในปี 2553 เพื่อช่วยเหลือโรงเรียนเอกชนที่รับเงินอุดหนุนในปัจจุบันให้มีรายได้ที่เพียงพอสำหรับปรับคุณภาพการศึกษาให้ได้มาตรฐาน และให้ สกศ. คำนวณอัตราค่าใช้จ่ายรายบุคคลนักเรียนภาครัฐที่เป็นปัจจุบันในแต่ละปี เพื่อใช้เป็นฐานในการปรับอัตราเงินอุดหนุนให้สอดคล้องกับสภาพค่าใช้จ่ายที่แท้จริง
2. การอุดหนุนในระยะต่อไปให้มีการเชื่อมโยงเงินอุดหนุนกับคุณภาพการจัดการศึกษา โดยกำหนดให้โรงเรียนที่จะได้รับเงินอุดหนุนเพิ่มขึ้นในระยะต่อไป ต้องมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเป็นไปตามเกณฑ์ที่กระทรวงศึกษาธิการ(ศธ.)กำหนด และให้นำระบบเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ในการตรวจสอบข้อมูลนักเรียนไม่ให้เกิดความ ซ้ำซ้อนด้วย
3. การเก็บค่าธรรมเนียมการศึกษาเพื่อไม่ให้กระทบกับผู้ปกครองในระยะแรกให้โรงเรียนลดค่าธรรมเนียมการศึกษาลงเท่ากับจำนวนที่ได้รับการอุดหนุนเพิ่มขึ้นในแต่ละครั้งด้วย

ที่มา : มติชน

ข่าวอื่นๆ

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

สคล.-สสส.จัดกิจกรรมเชิดชูครู “ป้ามล” ต้นแบบครูผู้กล้าเปลี่ยน ดึงเด็กก้าวพลาดกลับคืนสู่สังคม “อดีตเด็กบ้านกาญฯ” เผยได้ชีวิตใหม่กลับใจเป็นคนดีเพราะแง่คิดคำสอนจากป้ามล ด้าน “รองผู้ว่าฯ กทม.”หวังช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้ครู นักเรียน บุคคลทั่วไปในการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า

วันนี้ (11 ม.ค.) ที่โรงแรมเอบีน่าเฮ้าส์ เมื่อเวลา10.00 น. นายธวัชชัย ไทยเขียว รองปลัดกระทรวงยุติธรรม เป็นประธานกล่าวเปิดกิจกรรมเนื่องในโอกาสวันครู และเชิดชูต้นแบบครูผู้กล้าเปลี่ยน “ป้ามล” ทิชา ณ นคร ผู้อำนวยการศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน (ชาย) บ้านกาญจนาภิเษก จัดโดย สำนักงานเครือข่ายองค์กรงดเหล้า (สคล.) มูลนิธิหญิงชายก้าวไกล มูลนิธิสื่อเพื่อเยาวชน เครือข่ายเด็กรุ่นใหม่ไม่พนัน เครือข่ายเยาวชนป้องกันนักดื่มหน้าใหม่ และสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) ภายในงานมีการร่วมร้องเพลงจุดเปลี่ยน การอ่านบทกวี “ครูคือใคร” และพิธีไหว้ครูที่เคารพจากกลุ่มนักเรียน นักศึกษาที่เข้าร่วมกว่า 150 คน

นางทิชา ณ นคร ผู้อำนวยการศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน (ชาย) บ้านกาญจนาภิเษก แสดงปาฐกถาพิเศษหัวข้อ “เพื่ออนาคตลูกหลานไทย (ผู้ใหญ่) ควรทำอย่างไรดี” ว่า ตนต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะทำให้ทุกคนเห็นว่า ความพิการทั้งกาย และจิตใจของเด็กๆ นั้นมาจากเชื้อโรคที่เรียกว่า “คนทำ” การที่สังคมวางเฉยต่อเรื่องเหล่านี้จึงไม่ต่างอะไรจากการเป็นผู้เพาะเชื้อ และขอให้เชื่อว่าความผิดพลาดในชีวิตของเด็กไม่ได้เกิดจาการไม่มีทักษะอาชีพ แต่เป็นเพราะเด็กยังไม่มีทักษะในการจัดการกับความทุกข์ ความรัก ความจนความคับแค้นในชีวิต แม้สถานพินิจฯ จะเป็นสถานที่ที่สามารถบำบัดฟื้นฟูเยาวชน และคืนคนดีกลับสู่สังคม ขณะเดียวกัน ต้องไม่ลืมว่าเด็กที่ถูกกระทำด้วยความรุนแรงของผู้คุมจะหมดศรัทธาในระบบความยุติธรรม ไม่ศรัทธาในผู้ใหญ่ ไร้ศรัทธาในเจ้าหน้าที่ และที่เลวร้ายที่สุดคือ เขาจะยอมแพ้ที่จะศรัทธาในความดีที่เหลืออยู่ในตัวเอง

“กระบวนการที่บ้านกาญฯ ใช้คือจะให้เด็กๆ มองที่ตัวเอง ว่าเขามีอะไรที่หายไป มีอะไรที่เหลืออยู่ อย่าให้ปัญหาต่างๆ มาปิดกั้นแสงสว่าง และโอกาสในชีวิต ซึ่งผู้ใหญ่ไม่ต้องกังวลว่าเด็กจะไม่รู้ว่าอะไรดีอะไรไม่ดี เพราะเด็กเหมือนต้นไม้พวกเขาโตเข้าหาแสงเสมอ จึงอยากให้ผู้ใหญ่ช่วยทำตัวเป็นแหล่งกำเนิดแสงให้เด็ก เพราะการไปด่าไปว่าเด็กซ้ำๆ ไม่ได้ทำให้อะไรๆ ดีขึ้น ผลคือ เด็กจะจำไม่ได้อีกต่อไปว่าตัวเองก็มีด้านดีอยู่ เมื่อเด็กเชื่ออย่างนั้นแล้วก็ยากที่จะแก้ไขได้ ดังนั้น เราต้องช่วยกันเป็นครู คอยหล่อหลอมเด็ก สร้างเด็กด้วยความเข้าใจ อย่าลืมว่าเด็กทุกคนต้องการความรักในปริมาณที่มาก และจะต้องการมากที่สุดในวันที่เขาทำเรื่องไม่ดีทำเรื่องเลวร้ายที่สุด วันที่เขาโดนจับ วันที่เด็กหญิงคนหนึ่งตั้งท้อง วันที่เขาเป็นผู้แพ้ ทุกวันนี้สังคมไทยมีพื้นที่ดีๆ ที่ให้โอกาสเด็ก เยาวชน ทำสิ่งดีๆ สร้างสรรค์ น้อยมาก แต่กลับปล่อยให้ผู้ใหญ่บางกลุ่มบางพวกเห็นเด็ก เยาวชนเป็นเหยื่อ หาผลประโยชน์แม้จะทำลายชีวิต อนาคตของเยาวชน เช่น บรรดาอบายมุข สิ่งเสพติดทั้งหลาย ผู้มีอำนาจในสังคมไทยจึงต้องตระหนักถึงปัญหานี้ให้มาก” นางทิชา กล่าว

นายเอ (นามสมมติ) อายุ 27 ปี อดีตเยาวชนที่เคยใช้ชีวิตในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน (ชาย) บ้านกาญจนาภิเษก กล่าวว่า เคยต้องโทษคดีชิงทรัพย์ตอนอายุ 16 ปี และอยู่ที่บ้านเมตตาได้ไม่นานขอทำเรื่องย้ายไปอยู่ที่บ้านกาญฯ แรกๆ ไม่เคยเชื่อว่ากระบวนการจากบ้านกาญฯ จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้ แต่เมื่อได้เจอป้ามล ทำให้เรียนรู้อะไรจากที่นั่นมากมาย ป้ามลเป็นทั้งแม่ทั้งครู สอนให้รู้จักการให้เกียรติเคารพผู้อื่น ที่ผ่านมา ได้รับโอกาสจากป้ามลเยอะมาก ไม่คิดว่านอกจากพ่อแม่จะมีใครที่หวังดีกับเรา แม้จะเคยทำผิดลาดบ่อยครั้ง เช่น แสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ก้าวร้าว ไม่เคารพกฎในบ้าน และที่ร้ายแรงคือ มีเรื่องชกต่อยกับครู่อริในบ้านกาญฯ จนต้องถูกส่งไปดำเนินคดีหลายครั้ง แต่ป้ามล ก็ให้โอกาส ไม่เคยโกรธ หรือแสดงความไม่พอใจ ขณะเรียกให้ไปพบก็คอยอบรมสั่งสอน มีคำแนะนำในสิ่งดีๆ ทำให้ฉุกคิดจนตั้งสติได้เห็นถึงอนาคต

“กว่า 8 เดือนที่ผมได้อยู่ที่บ้านกาญฯ ทำให้รู้ว่านี่คือบ้านที่อบอุ่น และป้ามลเป็นครูคนแรกที่ให้โอกาส สอนผมทุกอย่างทำให้ผมคิดได้ และเลิกต่อต้าน เลิกเอาแต่ใจ เลิกเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ป้ามลเป็นครูที่ให้ชีวิตใหม่ หากเปรียบก็คงเป็นเหมือนไม้พายเรือที่คอยช่วยให้เด็กคนนี้ไปถึงฝั่ง จนปัจจุบันนี้ผมได้นำสิ่งดีๆ ที่ป้ามล และกระบวนการจากบ้านกาญฯ มาใช้ในการดำเนินชีวิต และการทำงานของผม” นายเอ กล่าว

ขณะที่ ดร.ผุสดี ตามไท รองผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร กล่าวในฐานะเพื่อนที่ร่วมทำงาน และสนับสนุนส่งเสริมกิจกรรมต่างๆ ร่วมกัน ว่า ป้ามล เป็นคนที่มีลักษณะพิเศษ 4 อย่าง คือ

1. เชื่อมั่นและศรัทธาในความดีของทุกคน
2. มีความอดทนสูง ติดตามและแก้ไขปัญหาต่อสิ่งที่ท้าทายเสมอ
3. เป็นนักสู้ที่ยืนหยัดบนความถูกต้อง กล้าเผชิญต่อสิ่งต่างๆ เพื่อเด็กเยาวชน
4. รักคนอื่นโดยไม่มีเงื่อนไข

ที่ผ่านมาป้ามล สามารถดึงเด็กที่ก้าวพลาด กล่อมเกลา ให้โอกาสจนคืนกลับสู่สังคมอย่างมีคุณภาพ โดยมองที่หลักการไม่มองที่ตัวบุคคล สิ่งต่างๆ เหล่านี้จึงเป็นเหมือนการสร้างแรงบันดาลใจให้แก่ครู นักเรียน และบุคคลทั่วไปในการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า ป้ามล เป็นผู้หญิงธรรมดาที่มีพลังยิ่งใหญ่ กล้าคิด กล้าทำ นำมาสู่การเปลี่ยนแปลงได้ อย่างไรก็ตาม ขอฝากให้กำลังใจ และชื่นชมครูทุกท่านที่ร่วมกันทำงานหนักบ่มเพาะเด็กๆ เพื่อเป็นอนาคตของชาติต่อไป

ที่มา : ผู้จัดการ