ครูระยอง

วันขอบคุณพระเจ้าอาจเป็นวันแห่งความกตัญญูอย่างเป็นทางการ แต่งานวิจัยแนะนำว่าถ้าคุณมีเวลาสำหรับ “ขอบคุณ” ทุกวันคุณอาจสนุกกับชีวิตมากขึ้น
หลายคนอาจคิดว่ารู้สึกขอบคุณเป็นท่าทาง “เฉยๆ” – คุณรอสิ่งที่ดีจากนั้นก็รู้สึกขอบคุณ David DeSteno ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาจาก Northeastern University ในบอสตันกล่าว DeSteno ศึกษาผลกระทบที่เกิดจากความรู้สึกขอบคุณที่มีต่อพฤติกรรมของผู้คน
แต่หน่วยงานวิจัยที่กำลังเติบโตกำลังเสนอว่าสิ่งที่ตรงกันข้ามนั้นเป็นจริงตาม DeSteno: โดยการเลือกที่จะรู้สึกขอบคุณผู้คนสามารถเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกในชีวิตของพวกเขา
“ ความกตัญญูกตเวทีไม่ได้สะท้อนอยู่เฉยๆมันทำงานอยู่” DeSteno กล่าว “ และมันไม่เกี่ยวกับอดีตมันมีเพื่อช่วยกำกับพฤติกรรมของเราในอนาคต”
ในการทดลองที่เขาและเพื่อนร่วมงานตั้งค่าผู้คนให้รู้สึกขอบคุณพวกเขาพบว่าความกตัญญูดูเหมือนจะกระตุ้นผู้เข้าร่วมให้ทำในแบบร่วมมือมากขึ้นและเห็นแก่ตัวน้อยลง
ยกตัวอย่างเช่นในการศึกษาหนึ่งคนมาที่ห้องแล็บเพื่อทำงานคอมพิวเตอร์ให้เสร็จ เมื่อถึงจุดหนึ่งคอมพิวเตอร์ของผู้เข้าร่วมบางคนจะถูก “ผิดพลาด” โชคดีที่คนแปลกหน้าที่เพิ่งทำงานชิ้นเดียวกันเสร็จ (และเป็นส่วนหนึ่งของทีมวิจัย) ก็ให้ความช่วยเหลือและทำให้คอมพิวเตอร์ทำงานได้อีกครั้ง
หลังจากนั้นผู้เข้าร่วมการศึกษาทุกคนเล่นเกมเศรษฐกิจแบบมาตรฐานที่ผู้คนมีโอกาสที่จะลงมือทำอย่างเคร่งครัดเพื่อผลประโยชน์ของตนเองหรือร่วมมือกัน
โดยทั่วไปแล้วทีมของ DeSteno พบว่าผู้เข้าร่วมการศึกษาที่ได้รับความช่วยเหลือจากคนแปลกหน้าในระหว่างการทดสอบครั้งแรกนั้นมีแนวโน้มที่จะร่วมมือกันมากขึ้นระหว่างการทดสอบครั้งต่อไป (แบบสำรวจผู้เข้าร่วมทั้งหมดยืนยันว่าผู้ที่ได้รับความช่วยเหลือนั้นจริง ๆ แล้วรู้สึกขอบคุณมากกว่าคู่ของตนที่มีการแล่นเรือใบเรียบ)
นั่นเป็นหนึ่งในการศึกษาจำนวนหนึ่ง DeSteno กล่าวซึ่งชี้ให้เห็นว่าความกตัญญูช่วยชี้แนะพฤติกรรม มันสามารถกระตุ้นให้คุณออกกำลังกายมากขึ้นหรือรู้สึกกังวลน้อยลงหรือช่วยเหลือผู้อื่นได้มากขึ้น (และไม่ใช่แค่คนที่คุณรู้สึกว่าคุณ “เป็นหนี้”)
งานวิจัยบางชิ้นยังพบความเชื่อมโยงระหว่างความกตัญญูและสุขภาพที่ดีขึ้นเช่นความดันโลหิตลดลงและรู้สึกดีขึ้นทางร่างกาย อย่างไรก็ตามยังไม่ชัดเจนว่าความกตัญญูส่งผลโดยตรงต่อความผาสุกทางร่างกายหรือไม่
นั่นเป็นเหตุผลที่นักวิจัยเริ่มสังเกตว่าการเปลี่ยนแปลงความกตัญญูสัญญาณสุขภาพ
ที่มหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนียลอสแองเจลิสนาโอมิไอเซนเบอร์เกอร์และเพื่อนร่วมงานของเธอได้เริ่มการศึกษาเพื่อดูว่าการฝึกซ้อมนั้นมีผลต่อระดับเลือดของโปรตีนที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบหรือไม่ การอักเสบระดับต่ำเรื้อรังนั้นเชื่อมโยงกับโฮสต์ของสภาวะสุขภาพตั้งแต่โรคเบาหวานไปจนถึงโรคหัวใจ นักวิจัยยังใช้การสแกนสมองเพื่อดูว่าส่วนใดของสมองที่ทำงานเมื่อผู้คนรู้สึกขอบคุณ
Eisenberger ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยากล่าวว่าไม่มีการวิจัยเกี่ยวกับความกตัญญูที่ได้ดูเครื่องหมายทางชีวภาพ โดยทั่วไปแล้วเธอกล่าวเสริมว่าการศึกษาดูที่ความเป็นอยู่ของผู้คนซึ่งเป็นเรื่องสำคัญ แต่อาจมีปัจจัยหลายประการ
ทีมของ Eisenberger หวังว่าจะมีผลกระทบต่อความกตัญญูเป็นศูนย์อีกเล็กน้อย เป็นเวลาหกสัปดาห์ผู้เข้าร่วมการศึกษาบางคนจะใช้เวลาเขียนเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขารู้สึกขอบคุณ ที่เหลือจะเขียนเกี่ยวกับวิชาที่เป็นบวก แต่จะไม่มุ่งเน้นไปที่ความกตัญญู
ทฤษฎีตาม Eisenberger คือการแสดงความกตัญญูจะมีผลพิเศษกับเครื่องหมายการอักเสบเหล่านั้น เหตุผลหนึ่งคือความกตัญญูตามการศึกษาอย่าง DeSteno ดูเหมือนว่าจะช่วยเพิ่มความสามารถของคนในการดูแลผู้อื่น
และในสัตว์ Eisenberger ตั้งข้อสังเกตว่าการดูแลนั้นเชื่อมโยงกับปฏิกิริยาตอบสนองที่น้อยลงเมื่อเผชิญกับภัยคุกคามบางทีแม่ก็จะรู้สึกกลัวน้อยลงเมื่อผู้ล่ามาและปกป้องลูกน้อยของพวกเขาแทน
ไม่ว่าผลทางชีวภาพอะไรก็ตามการวิจัยมากมายแสดงให้เห็นว่าความกตัญญูสามารถเปลี่ยนความรู้สึกของคุณ – แม้แต่คนที่เคยอยู่ในชีวิตของคุณมานานหลายปีแล้วก็ตาม Sara Algoe ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาของ University of North Carolina at Chapel เนินเขา
งานวิจัยของเธอมุ่งเน้นไปที่ผลของความกตัญญูในความสัมพันธ์ที่โรแมนติก ในการศึกษาหนึ่ง 77 คู่ที่จะอยู่ด้วยกันเป็นเวลาเฉลี่ยสี่ปีทีมของ Algoe ให้แต่ละหุ้นส่วนคิดในสิ่งที่คนอื่นทำเพื่อพวกเขาเมื่อเร็ว ๆ นี้ – ไม่ว่าจะเล็กแค่ไหน – แล้วก็ขอบคุณเขาหรือเธอ
ก่อนที่งานนั้นคู่รักจะเสร็จสิ้นการสำรวจความพึงพอใจกับความสัมพันธ์ของพวกเขา จากนั้นพวกเขาก็ทำมันอีกหกเดือนต่อมา
โดยทั่วไปแล้วการศึกษาเห็นการเปลี่ยนแปลงในคนที่รู้สึกว่าคู่ของพวกเขาจริงๆหมายความว่า “ขอบคุณ” – คิดเช่นว่า “คู่ของฉันเห็น ‘จริง’ ฉัน” ผู้ชายและผู้หญิงเหล่านั้นมักจะรู้สึกพึงพอใจมากขึ้นกับความสัมพันธ์ของพวกเขาหกเดือนต่อมา
 
การค้นพบจาก Algoe เน้นความสำคัญของการพูดว่า “ขอบคุณ” แม้กระทั่งสำหรับสิ่งธรรมดา ๆ จากคนเหล่านั้นที่คุณเห็นทุกวัน
“ การแสดงความกตัญญูเป็นอย่างดีเป็นส่วนที่มีศักยภาพของความพึงพอใจความสัมพันธ์” Algoe กล่าว “บางครั้งเรารู้สึกขอบคุณ แต่เราไม่พูดการวิจัยครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องพูด ”
สำหรับคนที่ไม่ชอบเห็นความดีในชีวิตประจำวันความกตัญญูอาจทำงานได้เล็กน้อยผู้เชี่ยวชาญกล่าว แต่ DeSteno ทางตะวันออกเฉียงเหนือชี้ให้เห็นว่าเป็นข่าวดี – คุณไม่จำเป็นต้องอบอุ่นและคลุมเครือด้วยธรรมชาติ
“ เราสนับสนุนให้ผู้คนใช้เวลาในการหยุดและพิจารณาสิ่งที่คุณรู้สึกขอบคุณ” DeSteno กล่าว คุณสามารถเขียนสิ่งหนึ่งลงไปในแต่ละวันเขาสังเกตหรือเพียงแค่ถือไว้ในใจของคุณ
และถ้ามีคนเสนอความช่วยเหลือให้คุณลองยอมรับมันแทนที่จะหลบมัน “ เห็นว่ามันเป็นของขวัญ” DeSteno กล่าว
คุณยังสามารถลองให้คนอื่นพักด้วยและรู้สึกขอบคุณสำหรับความพยายามที่น้อยกว่าละครที่พวกเขานำเสนอ Algoe ของ UNC กล่าว “อาจลดเกณฑ์ของคุณลงเพื่อชื่นชมสิ่งที่คนอื่นทำ” เธอแนะนำ “แค่นิดหน่อย.”

การกำจัดต่อมทอนซิลของคุณเป็นการผ่าตัดที่ค่อนข้างง่าย แต่ภาวะแทรกซ้อนอาจเกิดขึ้นได้และจากการศึกษาของอังกฤษชี้ให้เห็นว่าเทคนิคการผ่าตัดแบบ “ร้อน” ที่ใหม่กว่านั้นมีความเสี่ยงต่อการมีเลือดออกหลังผ่าตัดเพิ่มขึ้นสามเท่า
เทคนิคดังกล่าวได้กลายเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในทศวรรษที่ผ่านมาหรือสองนักวิจัยตั้งข้อสังเกตแทนที่สิ่งที่เรียกว่าการผ่าตัด “เหล็กเย็น” ซึ่งเป็นมาตรฐานการปฏิบัติมาเกือบ 100 ปี
ความสามารถในการควบคุม เลือดออกในระหว่างการผ่าตัด โดยเฉพาะกับเด็กเล็กทำให้การผ่าตัด “ร้อน” เป็นตัวเลือกที่น่าดึงดูดสำหรับแพทย์ในสหรัฐอเมริกาผู้เชี่ยวชาญกล่าว
อย่างไรก็ตามการค้นพบครั้งล่าสุดนี้เตือนว่าเทคนิคที่ใหม่กว่าอาจทำให้เกิดปัญหาเลือดออก หลังจาก ผู้ป่วยออกจากห้องผ่าตัด
 
ดร. แจนแวนเดอร์เมเยเลนนักวิจัยอาวุโสจากวิทยาลัยการแพทย์ของมหาวิทยาลัยลอนดอนกล่าวว่า “อัตราการเกิดภาวะแทรกซ้อนหลังจากต่อมทอนซิลกับ diathermy [เทคนิค ‘ร้อน’] สูงกว่าอัตราการตกเลือดด้วยเทคนิค ‘เหล็กเย็น’ ศัลยแพทย์แห่งอังกฤษและ London School of Hygiene และเวชศาสตร์เขตร้อน
รายงานจะปรากฏใน The Lancet ฉบับวันที่ 21 สิงหาคม
เทคนิค “ร้อน” รวมถึง diathermy ซึ่งใช้กระแสไฟฟ้าเพื่อกำจัดต่อมทอนซิลและเพื่อควบคุมการตกเลือดและ coblation การเปลี่ยนแปลงของการผ่าตัดด้วยไฟฟ้าซึ่งช่วยลดโอกาสของความเสียหายจากความร้อน เทคนิค “ความเย็น” ที่ซึ่งต่อมทอนซิลถูกตัดออกใช้ก้อนน้ำแข็งหรือเนคไทเพื่อลดอาการเลือดออกระหว่างการผ่าตัดแวนเดอร์เมอเลนอธิบาย
เพื่อค้นหาว่าวิธีใดที่มีความเสี่ยงสูงกว่าในการมีเลือดออกหลังผ่าตัดทีมงานของ Van der Meulen ได้รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัดจากโรคทอนซิลทั้งหมดในโรงพยาบาล 334 แห่งในอังกฤษและไอร์แลนด์เหนือ
ข้อมูลดูที่ผู้ป่วย 12,000 รายที่มีต่อมทอนซิลร้อนหรือเย็นและรวมทุกกลุ่มอายุ
นักวิจัยพบว่ามีเลือดออกเกิดขึ้นใน 3.3 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยภายใน 28 วันหลังการผ่าตัดและ diathermy เพิ่มอัตราการเสียเลือดได้มากถึง 6 เปอร์เซ็นต์เมื่อเทียบกับเทคนิค “เย็น”
นอกจากนี้พวกเขาพบว่าผู้ใหญ่มีอัตราการมีเลือดออกสูงกว่าเด็กและมีเลือดออกมีแนวโน้มมากขึ้นเมื่อศัลยแพทย์จูเนียร์ทำการผ่าตัด
นักวิจัยกล่าวโทษปัญหาการใช้พลังงานมากเกินไประหว่าง diathermy
“ ควรใช้ Diathermy อย่างระมัดระวังยิ่งขึ้น” แวนเดอร์เมอเลนกล่าว หากมีการใช้ diathermy กับการตั้งค่าปัจจุบันสูงเกินไปเนื้อเยื่อที่อยู่รอบ ๆ มากเกินไปเสียหายซึ่งอาจส่งผลให้เกิดปัญหาหลังการผ่าตัด
“ ในระหว่างการผ่าตัดถ้าคุณใช้ diathermy ในระดับสูงคุณจะหยุดเลือดได้ดีมาก ๆ ” แวนเดอร์เมอเลนกล่าว “แต่คุณไม่ทราบว่าคุณสามารถทำให้เกิดปัญหาได้ในภายหลัง”
Diathermy ใช้ในการผ่าตัดหลายวิธี Van der Meulen กล่าว “ สิ่งที่เราค้นพบในทอนซิลการตัดทอนอาจจะเป็นในกรณีอื่น ๆ
“ นี่เป็นตัวอย่างของนวัตกรรมในการผ่าตัดที่คุณพยายามช่วยผู้ป่วยให้ดีขึ้น แต่ในทางปฏิบัติคุณอาจทำอันตรายได้มากกว่าดี” แวนเดอร์เมอเลนกล่าว “เทคนิคสมัยเก่าน่าจะดีกว่าในท้ายที่สุด”
อย่างไรก็ตามแพทย์ส่วนใหญ่ในสหรัฐอเมริกาได้เปลี่ยนมาใช้การผ่าตัด “ร้อน” ดร. ไมเคิลเอรอ ธ ไชลด์หัวหน้าแผนกศัลยกรรมเด็กหูจมูกและลำคอที่โรงพยาบาล Mount Sinai ในนครนิวยอร์กกล่าว
“ เทคนิคเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการมีเลือดออกน้อยกว่าระหว่างการผ่าตัด แต่มีเลือดออกมากกว่าหลังการผ่าตัดเล็กน้อย” เขากล่าวพร้อมเสริมว่าเขาไม่เห็นว่านี่เป็นปัญหาสำคัญ
 
และดร. เกล็นซีไอแซคสันศาสตราจารย์และประธานภาควิชาโสตศอนาสิก – การผ่าตัดหัวและลำคอที่โรงเรียนแพทย์มหาวิทยาลัยเทมเปิลในฟิลาเดลเฟียกล่าวว่าการศึกษานี้ทำให้เกิดการถกเถียงใหม่เกี่ยวกับวิธีการผ่าตัดทั้งสอง
 
“ นักโสตศอนาสิกที่ดูแลเด็กเล็กมักจะชอบเทคนิคร้อนเพราะความเร็วและการเสียเลือดน้อยที่สุดในช่วงเวลาของการผ่าตัดมีความสำคัญในกลุ่มนี้ “ ศัลยแพทย์หูจมูกและลำคอที่ดูแลผู้ใหญ่ต้องการเทคนิคที่เย็นจัดเนื่องจากความเร็วมีความสำคัญน้อยกว่าและเลือดออกช้ากว่าเป็นปัญหาที่น่ากังวลมากขึ้น”

มารดาใหม่อาจส่งสารเคมีอุตสาหกรรมไปยังทารกผ่านการให้นมบุตรโดยไม่ตั้งใจซึ่งอาจลดประสิทธิภาพของการฉีดวัคซีนในเด็กบางคน
ชั้นของสารเคมีที่เรียกว่าสาร perfluorinated alkylate (PFASs) มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในสินค้าอุปโภคบริโภคเพื่อให้พวกเขาทนต่อน้ำ, ไขมันและคราบ
ทีมวิจัยที่นำโดย Harvard พบว่าความเข้มข้นของเลือดของ PFASs ของทารกจะเพิ่มขึ้น 20 เปอร์เซ็นต์เป็น 30 เปอร์เซ็นต์ทุกเดือนพวกเขาได้รับนมแม่
ปรากฏการณ์นี้ทำให้เกิดความกังวลในการศึกษาร่วมกับผู้เขียนดร. ฟิลิปป์แกรนเจียนเนื่องจากการวิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่า PFAS สามารถทำให้การฉีดวัคซีนล้มเหลวหรือมีศักยภาพน้อยกว่ามาก
“ นี่เป็นเรื่องไร้สาระเรากำลังพยายามป้องกันโรคจากการฉีดวัคซีนและเราก็สนับสนุนให้คุณแม่ให้นมแม่เพราะนมของมนุษย์เป็นสารอาหารที่เหมาะสำหรับเด็กและระบบภูมิคุ้มกันของเด็กก็ถูกกระตุ้นด้วยส่วนประกอบของนมมนุษย์ “Grandjean ศาสตราจารย์ด้านสุขภาพสิ่งแวดล้อมที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดกล่าว โรงเรียนสาธารณสุขชานในบอสตัน “และตอนนี้เราพบว่ามีสารปนเปื้อนในนมที่มีผลตรงกันข้ามกับน้ำนมแม่ซึ่งลดผลกระทบของการฉีดวัคซีนในวัยเด็ก”
PFAS สามารถพบได้ในเสื้อผ้าที่กันน้ำหรือกันน้ำและบนเฟอร์นิเจอร์หรือพรมที่ได้รับการรักษาความต้านทานคราบ Grandjean กล่าว สารเคมีที่ใช้ในบรรจุภัณฑ์อาหารเช่นถุงข้าวโพดคั่วไมโครเวฟและกล่องพิซซ่าซื้อกลับบ้าน
“ ไม่มีทางที่หญิงสาวสามารถป้องกันการสัมผัสกับสารเหล่านี้ได้อย่างแข็งขัน” เขากล่าว
การศึกษาก่อนหน้านี้ที่ตีพิมพ์โดย Grandjean แสดงให้เห็นว่าเด็กอายุ 7 ปีที่มีความเข้มข้นของเลือดของ PFAS เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่ามีประมาณครึ่งหนึ่งของระดับบาดทะยักและโรคคอตีบในเด็กที่มีระดับ PFAS เฉลี่ย
“ เราพบว่าในแต่ละครั้งที่สัมผัสกับ PFAS เด็กจะมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นที่การฉีดวัคซีนจะไม่เกิดขึ้น” เขากล่าว “ความเสี่ยงเพิ่มขึ้นระหว่างสอง – สี่เท่าสำหรับการเพิ่มการสัมผัสของเด็กสองเท่า”
เป็นขั้นตอนต่อไปในการวิจัยของพวกเขา Grandjean และเพื่อนร่วมงานของเขาตัดสินใจที่จะดูว่าการให้นมจากเต้านมอาจเป็นแหล่งของการได้รับสาร PFAS สำหรับทารกหรือไม่
นักวิจัยติดตามเด็ก 81 คนที่เกิดในหมู่เกาะแฟโรซึ่งเป็นประเทศเล็ก ๆ ในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือระหว่างปี 1997 และ 2000 นักวิจัยดูระดับ PFASs ห้าประเภทในเลือดเมื่อแรกเกิดและ 11 เดือน, 18 เดือนและ 5 ปี . พวกเขายังดูระดับ PFAS ในมารดาของเด็กในสัปดาห์ที่ 32 ของการตั้งครรภ์
พวกเขาพบว่าเด็กที่ได้รับนมแม่เพียงคนเดียวนั้นมีระดับความเข้มข้นของเลือด PFAS เพิ่มขึ้นถึง 30 เปอร์เซ็นต์ในแต่ละเดือนโดยลดลงในเด็กที่ได้รับนมแม่เพียงบางส่วน ระดับ PFAS ลดลงหลังจากหยุดให้นม
“ เด็กทุกคนเกิดมาพร้อมกับ PFAS บางคน” Grandjean กล่าว “มันผ่านรกและความเข้มข้นในเซรั่มสะดืออยู่ที่ประมาณหนึ่งในสามของสิ่งที่แม่มี แต่ถ้าเด็กกินนมแม่เป็นเวลาหกเดือนเด็กจะมีสี่เท่าดังนั้นตอนนี้เด็กเกิน แม่ในซีรั่มเข้มข้นของ PFAS
แน่นอนว่าเด็กในวัยนั้นมีความอ่อนไหวมากกว่าแม่เพราะเด็กกำลังพัฒนาระบบภูมิคุ้มกันและการทำงานของอวัยวะอื่น ๆ ทุกชนิดเขากล่าวเสริม
จากการค้นพบเหล่านี้ Grandjean เชื่อว่าหน่วยงานด้านสุขภาพชั้นนำเช่นศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคของสหรัฐอเมริกาและองค์การอนามัยโลกควรทบทวนแนวทางที่แนะนำให้มารดาให้นมบุตรถึงหกเดือน
“ ข้อสรุปของฉันคือการให้นมแม่อย่างพิเศษเป็นเวลาสามหรือสี่เดือนนั่นจะส่งผลดีต่อเด็ก” เขากล่าว “ การให้นมแม่อย่างต่อเนื่องเกินกว่าสามหรือสี่เดือนจะไม่เพิ่มประโยชน์เพิ่มเติมมากมายและในขณะเดียวกันสิ่งปนเปื้อนเหล่านี้ก็กำลังก่อตัวขึ้น”
แต่กลุ่มอุตสาหกรรมหนึ่งระบุว่า PFAS ที่เป็นอันตรายกำลังถูกยุติ
“ กว่าทศวรรษที่ผ่านมาสมาชิกเริ่มทำงานร่วมกับ US EPA [Environmental Protection Agency] และหน่วยงานกำกับดูแลอื่น ๆ ทั่วโลกที่จะเลิกใช้เคมี PFAS แบบโซ่ยาวทั้งหมดภายในสิ้นปี 2558” เจสสิก้าโบว์แมนผู้อำนวยการบริหารของ FluoroCouncil กล่าว
Grandjean ตั้งข้อสังเกตว่าแม้ว่าสารเคมีเหล่านี้บางส่วนจะถูกเลิกใช้ไป แต่การสะสมที่เป็นที่รู้จักในผู้ใหญ่มีแนวโน้มที่จะส่งผลให้เกิดการถ่ายโอน PFAS ไปยังทารกบางคนผ่านทางน้ำนมแม่
ดร. เคนเน็ ธ สปา ธ ผู้อำนวยการศูนย์เวชศาสตร์อาชีวอนามัยและสิ่งแวดล้อมโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยนอร์ ธ ชอร์ในมานฮัสเซท N.Y. กล่าวว่าเร็วเกินไปที่จะบอกได้ว่าการเปลี่ยนคำแนะนำการให้นมแม่นั้นจำเป็นหรือไม่
“ จนกว่าจะถึงเวลาดังกล่าวเรายังมีข้อมูลเพิ่มเติมยังไม่มีพื้นฐานสำหรับการเปลี่ยนแปลงนโยบายการเลี้ยงลูกด้วยนม” Spaeth กล่าว “โดยรวมแล้วประโยชน์ของการเลี้ยงลูกด้วยนมมีมากกว่าความเสี่ยงใด ๆ ที่อาจเกี่ยวข้องและฉันไม่คิดว่าการศึกษานี้จะเปลี่ยนสิ่งนั้น”
การศึกษาถูกตีพิมพ์ออนไลน์ 20 สิงหาคมในวารสาร วิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม & amp; เทคโนโลยี

ในช่วงครึ่งแรกของสัปดาห์นี้อากาศที่ร้อนและชื้นจะทำให้ผู้คนหลายล้านคนเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับความร้อน
จากวอชิงตันดีซีถึงฟิลาเดลเฟียนิวยอร์กถึงบอสตันอุณหภูมิจะสูงถึงกลางปี ​​90 อบอุ่นเป็นพิเศษสำหรับช่วงปลายฤดูร้อนนี้
 
ความร้อนและความชื้นที่มากเกินไปยังขยายไปถึงแคนาดาด้วยโตรอนโตคาดการณ์ว่าจะสูงถึง 90 องศาในวันจันทร์โดยมีดัชนีความร้อน 104 องศาถ้าคุณคำนึงถึงความชื้น
ความร้อนแรงทำลายสถิติได้แผดเผาทางตะวันตกของสหรัฐอเมริกาเป็นเวลาหลายวัน ฟีนิกซ์แตะระดับสูงสุดที่ 115 องศาในวันเสาร์ซึ่งเป็นสถิติใหม่ในวันที่ 15 ส.ค. และซานตาครูซรัฐแคลิฟอร์เนียพุ่งขึ้นแตะระดับที่ 101 องศาในวันเสาร์
แม้ว่าอุณหภูมิและความชื้นสูงเหล่านี้อาจเป็นภัยคุกคามต่อสุขภาพ แต่ก็มีหลายสิ่งที่คุณสามารถทำได้เพื่อปกป้องตนเองและผู้อื่นดร. โรเบิร์ตเกล็ตเตอร์แพทย์ฉุกเฉินจากโรงพยาบาลเลนนอกซ์ฮิลล์ในนิวยอร์กซิตี้กล่าว
“ มันสำคัญมากที่จะต้องดื่มของเหลวเย็น ๆ มากมายและอยู่ให้ห่างจากดวงอาทิตย์ในช่วงกลางของวัน (10: 00-02: 00 น.) เมื่อดวงอาทิตย์เป็นช่วงที่แข็งแกร่งที่สุด” Glatter กล่าวในข่าวประชาสัมพันธ์ของโรงพยาบาล
พยายามอยู่ในอาคารที่มีเครื่องปรับอากาศ หากคุณไม่มีเครื่องปรับอากาศและไม่สามารถไปยังสถานที่ที่มีเครื่องปรับอากาศได้ให้ฉีดละอองไอน้ำบนผิวหนังของคุณและใช้พัดลมเพื่อช่วยให้ตัวเองเย็นลง พยายามหลีกเลี่ยงการออกแรง
จับตามองผู้สูงอายุและเด็ก ๆ เพราะทั้งคู่มีความเสี่ยงสูงต่อการเจ็บป่วยเนื่องจากความร้อน Glatter กล่าว
เมื่อคุณออกไปข้างนอกสวมชุดหลวมกระชับสีอ่อนและหมวกปีกกว้าง ทาครีมกันแดดและทาซ้ำทุกสองชั่วโมงขณะที่คุณอยู่กลางแดด
“อย่าทิ้งเด็กไว้ในรถที่จอดในฤดูร้อนเมื่ออยู่นอก 90 องศาอุณหภูมิสามารถปีนขึ้นไปสูงกว่า 150 องศาในรถได้ในเวลา 15 ถึง 20 นาทีแม้จะอยู่นอก 70 องศาอุณหภูมิ สามารถปีนขึ้นไปได้ดีกว่า 100 องศาในเวลาไม่ถึง 30 นาทีหน้าต่างในรถมีความร้อนดักใกล้เคียงกับปรากฏการณ์เรือนกระจก “Glatter กล่าว
หากคุณวางแผนที่จะออกกำลังกายในความร้อนแม้จะน้อยกว่าหนึ่งชั่วโมงให้ดื่มน้ำเย็นก่อนที่จะเริ่มเช่นเดียวกับหลังการออกกำลังกายของคุณ
“โดยทั่วไปการออกกำลังกาย 1 ชั่วโมงเครื่องดื่มกีฬาและการเติมเกลือนั้นไม่จำเป็นซึ่งกล่าวว่าดัชนีความร้อนและความชื้นเป็นปัจจัยสำคัญในการเลือกของเหลวในอุดมคติของคุณ” Glatter กล่าว
หากคุณวางแผนที่จะออกกำลังกายในความร้อนและความชื้นนานกว่าหนึ่งชั่วโมงสิ่งสำคัญคือการบริโภคเครื่องดื่มกีฬานอกเหนือจากน้ำเพื่อเติมเกลือที่สูญเสียไปจากการขับเหงื่อ Glatter กล่าว “ เพรทเซิลรสเค็มเล็กน้อยเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับเครื่องดื่มกีฬาหากคุณต้องการ” เขากล่าวเสริม
“ตะคริวจากความร้อนและอาการอ่อนเพลียจากความร้อนเป็นโรคที่เกี่ยวเนื่องกับความร้อนที่พบบ่อยที่สุดอาการคลื่นไส้เวียนศีรษะและตะคริวของกล้ามเนื้อเป็นอาการที่พบได้บ่อยที่สุดในสภาพนี้ผิวหนังอาจเย็นและชื้นด้วยเหงื่อออกมาก สภาพแวดล้อมปรับอากาศที่เย็นก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นกันที่จะช่วยให้ร่างกายของพวกเขาเย็นตัวลงได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น ”
จังหวะความร้อนเป็นเหตุฉุกเฉินทางการแพทย์ที่รุนแรงก “ผู้ป่วยอาจพัฒนาอุณหภูมิได้สูงถึง 106 ถึง 108 (องศา) ด้วยความสับสนและสับสนและสูญเสียความสามารถในการสร้างเหงื่อให้ร่างกายเย็นลงโดยทั่วไปผิวของเราจะเป็นสีแดงร้อนและแห้ง อุณหภูมิแกนกลาง “เขาอธิบาย
Glatter กล่าวว่ายาทั่วไปเช่น ibuprofen และ acetaminophen นั้นไม่ได้มีประโยชน์กับอุณหภูมิที่สูงขึ้นและ “ในความเป็นจริงอาจเป็นอันตรายได้”

การศึกษาเพิ่มเติมพบว่าการรับประทานอาหารเสริมน้ำมันปลาไม่ได้ช่วยลดอัตราการล้มเหลวของการปลูกถ่ายไตเทียมสำหรับการฟอกเลือด
การศึกษานี้รวมผู้ป่วยไตวายในอเมริกาเหนือประมาณ 200 คนที่มีท่อสังเคราะห์ที่ต่อระหว่างหลอดเลือดแดงและหลอดเลือดดำซึ่งช่วยให้สามารถเข้าสู่กระแสเลือดเพื่อฟอกเลือดซึ่งเป็นกระบวนการกำจัดของเสียออกจากเลือด
ผู้ป่วยได้รับการสุ่มให้ทานแคปซูลน้ำมันปลาหรือยาหลอกทุกวันเป็นเวลาหนึ่งปีโดยเริ่มจากหนึ่งสัปดาห์หลังจากการปลูกถ่ายอวัยวะ
ในช่วงเวลานั้นไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างสองกลุ่มในสัดส่วนของการปลูกถ่ายอวัยวะที่ล้มเหลวในการเปิดตามที่นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยโตรอนโตและโรงพยาบาลทั่วไปโตรอนโต
ผู้ป่วยที่รับน้ำมันปลามีโอกาสน้อยที่จะเกิดลิ่มเลือดและใช้เวลานานกว่าโดยไม่เกิดลิ่มเลือด กลุ่มน้ำมันปลาก็มีอัตราการแทรกแซงทางรังสีและศัลยกรรมที่ต่ำกว่า
การศึกษาดังกล่าวปรากฏใน วารสารสมาคมการแพทย์อเมริกัน ฉบับวันที่ 2 พฤษภาคม
ผู้ป่วยในการศึกษามีการรับสินบน arteriovenous ซึ่งเป็นวิธีการชั้นนำสำหรับการเข้าถึงหลอดเลือดในหมู่ผู้ป่วยไตเทียมในอเมริกาเหนือในช่วงต้นปี 1990
ตามการศึกษา
แต่การรับสินบนประเภทนั้นไม่ได้รับความนิยมเนื่องจากมีความซับซ้อนสูงและค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้อง มีการแนะนำว่ากรดไขมันโอเมก้า -3 ที่พบในน้ำมันปลาอาจช่วยป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่เกิดจากการรับสินบน
การค้นพบนี้ไม่สนับสนุนทฤษฎีนี้ผู้เชี่ยวชาญเขียนในบทบรรณาธิการที่มาพร้อมกับการศึกษา
arteriovenous fistula อีกประเภทหนึ่งเป็นวิธีที่ต้องการดร. แบรดลีย์ดิกซันแห่งมหาวิทยาลัยไอโอวาในไอโอวาซิตีเขียนแทน
“ อย่างไรก็ตามหากผู้ป่วยไม่สามารถได้รับทวารและต้องมีการรับสินบนการใช้น้ำมันปลาและสารต้านเกล็ดเลือดจะปรากฏขึ้นอย่างสมเหตุสมผลโดยรอผลการศึกษาต่อไป” Dixon กล่าว

เช่นเดียวกับเจ้าของสัตว์เลี้ยงที่ดี Christine Wong ไม่ลังเลเลยที่จะไปคลินิกสัตวแพทย์ใกล้บ้านของเธอใน Austin, Texas เมื่อ Kiki แมวของเธอรู้สึกไม่สบาย
“ เธอไม่ได้ทำตัวเหมือนตัวเอง” หว่องเล่า
หลังจากทำการทดสอบเลือดและปัสสาวะหมอค้นพบว่าแมวเปอร์เซียผสมมีโรคเบาหวาน
จากรายงานใหม่ของ Banfield Pet Hospital ซึ่งเป็นโรงพยาบาลสัตว์เลี้ยงแห่งชาติในพอร์ตแลนด์โอเรกอนตั้งแต่ปี 2549 เบาหวานเพิ่มขึ้น 32% ในสุนัขและ 16% ในแมว รายงานดังกล่าวซึ่งวิเคราะห์แนวโน้มโรคทั่วไปและป้องกันได้ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา
เช่นเดียวกับคนทั่วไปโรคเบาหวานมักเชื่อมโยงกับโรคอ้วนและอาจต้องมีการติดตามและรักษาตลอดชีวิต
“ สิ่งที่สำคัญที่สุดที่เราสามารถทำได้เพื่อแมวที่เป็นโรคเบาหวานกำลังได้รับโปรแกรมลดน้ำหนัก” ดร. เดนิสเอลเลียตสัตวแพทย์แห่ง Banfield กล่าว
“ เรารู้ว่าถ้าเราสามารถลดน้ำหนักร่วมกับการฉีดอินซูลินในหลาย ๆ กรณีเราสามารถแก้ไขโรคเบาหวานของแมวได้” เธอกล่าวเสริม
แมวอ้วนมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคเบาหวานมากกว่าแมวลูกแมวที่ผอมกว่าถึงหกเท่าเอลเลียตกล่าว
สำหรับรายงานนั้นนักวิจัยได้บดขยี้ข้อมูลจากบันทึกของสุนัขและแมว 2.5 ล้านตัวที่ดูแลรักษาเมื่อปีที่แล้วในโรงพยาบาล 770 แห่งทั่วประเทศ
อาการของโรคเบาหวานในสุนัขและแมวอาจรวมถึงการปัสสาวะมากเกินไปเพิ่มความกระหายและการลดน้ำหนักแม้จะมีความอยากอาหารมากมาย หากไม่ได้รับการตรวจและรักษา แต่เนิ่นๆสุนัขที่อยู่ในระยะขั้นสูงของโรคอาจพัฒนาต้อกระจกและแมวอาจมีอาการอ่อนแอหลังขาเอลเลียตกล่าว
เบาหวานมีสองประเภท สุนัขมักจะได้รับ type 1 (ขึ้นอยู่กับอินซูลิน) ซึ่งคล้ายกับรูปแบบที่พบในเด็กซึ่งตับอ่อนผลิตอินซูลินเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยฮอร์โมนที่ช่วยให้เซลล์เปลี่ยนน้ำตาลให้เป็นพลังงาน สายพันธุ์ที่มีแนวโน้มที่จะมีสภาพเป็น bichon frize, cairn terrier, ดัชชุน, keeshond, พุดเดิ้ลขนาดเล็กและ Puli
แมวมักได้รับผลกระทบจากโรคเบาหวานประเภท 2 หรือไม่ขึ้นอยู่กับอินซูลินซึ่งตับอ่อนผลิตอินซูลิน แต่ร่างกายไม่ตอบสนองตามปกติ สายพันธุ์ที่มีความเสี่ยง ได้แก่ Maine coon, Russian blue และ Siamese
สำหรับสุนัขที่เป็นโรคเบาหวานมักจะเป็นการต่อสู้ตลอดชีวิต พร้อมกับอาหารพิเศษพวกเขามักจะต้องฉีดอินซูลินวันละสองครั้งสัตวแพทย์กล่าว เมื่ออาการทางคลินิกคลี่คลายความเข้มข้นของกลูโคสในเลือดจะถูกตรวจสอบทุกสามถึงสี่เดือนเพื่อตรวจสอบว่าจำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลงแผนการรักษาหรือไม่
แต่ทัศนะของสุนัขนั้นดี ดร. Charles Wiedmeyer ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านพยาธิวิทยาคลินิกสัตวแพทย์จากมหาวิทยาลัยมิสซูรี่ในโคลัมเบียกล่าวว่า“ โดยปกติแล้วสุนัขที่ได้รับการรักษาอย่างเหมาะสมสำหรับโรคเบาหวานจะมีชีวิตที่ยืนยาวและเต็มชีวิต”
Wiedmeyer และเพื่อนร่วมงานของ Dr. Amy DeClue ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านอายุรศาสตร์สัตวแพทย์ได้ดัดแปลงอุปกรณ์ที่ใช้ตรวจสอบกลูโคสในมนุษย์เพื่อช่วยสุนัขที่เป็นเบาหวานที่ไม่ตอบสนองต่อการรักษาแบบเดิม เครื่องวัดระดับน้ำตาลอย่างต่อเนื่อง (CGM) เป็นอุปกรณ์ที่มีความยืดหยุ่นเสียบนิ้วเข้าไปในผิวหนังเพื่อให้ข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับระดับน้ำตาล
ใช้ CGM ระดับน้ำตาลในเลือดของสุนัขสามารถตรวจสอบที่บ้านในสถานการณ์ประจำวันมากกว่าในกรงที่โรงพยาบาลสัตว์พวกเขากล่าว
โดยปกติสัตวแพทย์จะสร้างระบบการปกครองแบบอินซูลินโดยการรับเลือดจากสัตว์ในคลินิกทุก ๆ สองชั่วโมงในหนึ่งวัน แต่ผลการทดสอบมักไม่ถูกต้องเขากล่าวเนื่องจากสัตว์เลี้ยงรู้สึกเครียดเพราะอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย
การปรับตัวให้เข้ากับความต้องการของสัตว์เลี้ยงที่เป็นโรคเบาหวานนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เมื่อ Kiki แมวของวงศ์ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคเบาหวานเมื่อสามปีที่แล้วส่วนที่ยากที่สุดคือการชินกับการฉีดอินซูลิน
ตอนนี้มันเป็นเรื่องง่ายที่เธอสังเกตเห็น Kiki ได้รับการฉีดอินซูลินทุก ๆ 12 ชั่วโมงก่อนที่วงศ์จะออกจากงานและเมื่อเธอกลับถึงบ้าน – บวก
ตรวจสุขภาพเป็นครั้งคราวและควบคุมอาหาร
มันมีค่าใช้จ่ายประมาณ $ 65 ต่อเดือนในการจัดการโรคสัตว์เลี้ยงของเธอ แต่เธอไม่สนใจค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมหรือเวลาพิเศษในการดูแล Kiki
“ ในท้ายที่สุดเธอและฉันใกล้ชิดกับทุกอย่างแน่นอน” หว่องกล่าว “ เธอใช้ชีวิตได้ดีและดูมีสุขภาพดีและมีความสุขในทุกวันนี้ห่างไกลจากจุดจบและนี่ทำให้ทุกอย่างคุ้มค่า”

การศึกษาใหม่พบว่าการฉีดวัคซีนป้องกันไวรัสโรต้าไวรัสในเด็กอาจช่วยป้องกันผู้ใหญ่ที่ไม่ได้รับวัคซีนจากไวรัสที่ติดต่อได้ง่ายซึ่งทำให้เกิดอาการท้องร่วงและอาเจียนอย่างรุนแรง
ก่อนที่จะมีการฉีดวัคซีนไวรัสโรตาไวรัสก่อให้เกิดการรักษาที่โรงพยาบาล 2.4 ล้านคนและทารกและเด็กกว่า 450,000 คนเสียชีวิตทั่วโลกในแต่ละปี หลังจากการฉีดวัคซีนได้รับการแนะนำในสหรัฐอเมริกาการลดลงของการติดเชื้อไวรัสโรต้าไวรัสนั้นพบได้ในเด็กที่ได้รับวัคซีนและไม่ได้รับวัคซีน
การศึกษาครั้งนี้ตรวจสอบว่าประโยชน์ของวัคซีนยังขยายไปถึงผู้ใหญ่ที่ไม่ได้รับวัคซีนด้วยหรือไม่ นักวิจัยได้เปรียบเทียบความชุกของโรตาไวรัสในตัวอย่างอุจจาระที่เก็บจากผู้ใหญ่ 3,500 คนในปี 2549 และ 2550 ก่อนที่จะมีการฉีดวัคซีนไวรัสโรต้าในเด็กอย่างกว้างขวางและในตัวอย่างที่เก็บจากปี 2551 ถึงปี 2553
จากการศึกษาซึ่งตีพิมพ์ทางออนไลน์วันที่ 24 มกราคมในวารสาร โรคติดเชื้อทางคลินิก
การลดลงอย่างเห็นได้ชัดในผู้ใหญ่ทั้งสองเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลและผู้ที่ได้รับการรักษาในฐานะผู้ป่วยนอก
การวิจัยก่อนหน้านี้คาดว่าค่าใช้จ่ายของโรงพยาบาลผู้ป่วยในผู้ใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับโรตาไวรัสอยู่ที่ 152 ล้านดอลลาร์ต่อปีในสหรัฐอเมริกา การค้นพบใหม่เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าการฉีดวัคซีนป้องกันไวรัสโรตาไวรัสให้กับเด็กอาจมีต้นทุนที่มีประสิทธิภาพมากกว่าที่เคยเชื่อมาก่อนดร. อีวานแอนเดอร์สันจากมหาวิทยาลัยเอมอรีในแอตแลนต้ากล่าว
“ การฉีดวัคซีนเด็กอาจป้องกันผู้ใหญ่จากไวรัสโรตาไวรัสโดยการลดปริมาณของไวรัสโรตาไวรัสที่หมุนเวียนในชุมชน “แอนเดอร์สันกล่าว
การค้นพบนี้เน้นถึงความจำเป็นในการสนับสนุนและกระตุ้นการฉีดวัคซีนเขากล่าวเสริม “ การปรับปรุงสุขภาพของเด็กทำให้เราพัฒนาสุขภาพของผู้ใหญ่ในทางอ้อม” เขากล่าว

มีสิ่งต่าง ๆ ที่ผู้คนสามารถทำได้เพื่อรักษาการทำงานของสมองตามอายุรายงานจากสถาบันการแพทย์ (IOM) เปิดเผยเมื่อวันอังคาร
“ การเปลี่ยนแปลงหน้าที่ทางสมองและความสามารถเป็นส่วนหนึ่งของความชราและเกิดขึ้นกับทุกคน” Dan Blazer ประธานคณะกรรมการรายงานศาสตราจารย์ด้านจิตเวชศาสตร์ที่ศูนย์การแพทย์มหาวิทยาลัยดุ๊กในเดอแรมกล่าวว่าในข่าวประชาสัมพันธ์ IOM
“ ขอบเขตและลักษณะของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้แตกต่างกันอย่างมากและค่อยเป็นค่อยไปและอายุอาจมีทั้งผลบวกและลบต่อความรู้ความเข้าใจ [ทักษะการคิด] ปัญญาและความรู้สามารถเพิ่มขึ้นตามอายุขณะที่หน่วยความจำและความสนใจสามารถลดลงได้” เขากล่าว
แต่คณะกรรมการกล่าวว่ามีสิ่งที่ผู้คนสามารถทำได้เพื่อส่งเสริมสุขภาพสมอง สิ่งเหล่านี้รวมถึงการออกกำลังกายลดและจัดการปัจจัยเสี่ยงต่อโรคหัวใจเช่นความดันโลหิตสูงเบาหวานและการสูบบุหรี่
สิ่งสำคัญคือต้องมีการพูดคุยกับผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพเป็นประจำเกี่ยวกับสภาวะสุขภาพและยาที่อาจเป็นอันตรายต่อการทำงานของสมอง
การกระทำอื่น ๆ ที่อาจช่วยป้องกันการแก่ชรา
สมองรวมถึงการใช้งานทางสังคมและสติปัญญาและพยายามเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ อยู่เสมอ การได้รับการนอนหลับที่เพียงพอและการขอความช่วยเหลือสำหรับความผิดปกติของการนอนหลับถ้าจำเป็นสามารถสร้างความแตกต่างได้เช่นกันรายงานพบ
ผู้คนควรประเมินผลิตภัณฑ์อย่างรอบคอบ – รวมถึงยาอาหารเสริมและโปรแกรมการฝึกอบรม – ซึ่งอ้างว่าเพื่อพัฒนาความคิด
มีหลักฐานที่ขัดแย้งกันเกี่ยวกับผลประโยชน์ทางสมองที่เป็นไปได้ของปริศนาคำไขว้เข้าร่วมชมรมหนังสือเล่นเกมไพ่หรือเรียนรู้การเล่นเครื่องดนตรีคณะกรรมการพบว่า และมีหลักฐานเพียงเล็กน้อยว่าวิตามินและอาหารเสริมที่ทำตลาดเพื่อสุขภาพสมองทำสิ่งใดได้ดี
“ เราเป็นเพียงการเริ่มต้นที่จะเข้าใจว่าสมองเปลี่ยนแปลงตามอายุได้อย่างไร” Victor Dzau ประธาน IOM กล่าวในการแถลงข่าว “ในขณะที่จำนวนประชากรชาวอเมริกันที่เพิ่มขึ้นนั้นจะส่งผลให้เกิดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับสังคมผู้สูงอายุโดยการให้ความสนใจกับปัญหานี้เราสามารถเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับความเสี่ยงและปัจจัยป้องกันและการวิจัยที่จำเป็นเพื่อให้ผู้ใหญ่ที่มีอายุมากขึ้น
สุขภาพอย่างเต็มที่เท่าที่จะทำได้ ”
IOM เป็นองค์กรอิสระที่
ให้คำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญแก่รัฐบาลสหรัฐฯเกี่ยวกับปัญหาสุขภาพ

เกือบ 60 เปอร์เซ็นต์ของเด็กอายุ 10 ถึง 17 ปีที่สำรวจในการศึกษาใหม่กล่าวว่าพวกเขาตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงการละเมิดหรืออาชญากรรมในปีที่ผ่านมา
อย่างไรก็ตามน้อยกว่าครึ่งกล่าวว่าเจ้าหน้าที่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น
นักวิจัยนำโดย David Finkelhor จาก University of New Hampshire ทำการสำรวจเยาวชนอายุ 10 ถึง 17 ปีและผู้ปกครองของเด็กอายุไม่เกิน 9 ปีในปี 2551 มีเด็กมากกว่า 4,500 คนเข้าร่วมการสำรวจ
เด็ก ๆ มากกว่าร้อยละ 58 กล่าวว่าพวกเขาตกเป็นเหยื่อในปีที่ผ่านมารวมถึงรายงานการรังแก ในจำนวนนี้มีเพียง 46% ที่ขี้อายว่าเจ้าหน้าที่รู้เหตุการณ์อย่างน้อยหนึ่งเหตุการณ์
เจ้าหน้าที่มีแนวโน้มที่จะรู้เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่รุนแรงมากขึ้นเช่นกรณีการข่มขืนทางเพศการลักพาตัวและการข่มขืนหรือกลุ่ม
“ อย่างไรก็ตามแม้กระทั่งการข่มขู่ทางอารมณ์ (51.5 เปอร์เซ็นต์) การถูกทอดทิ้ง (47.8 เปอร์เซ็นต์) และการโจรกรรม (46.8 เปอร์เซ็นต์) เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปในทางการ” ผู้เขียนเขียน เด็กมีโอกาสน้อยที่จะรายงานการถูกทำร้ายร่างกายโดยเพื่อนร่วมงานและพี่น้องการออกเดทความรุนแรงการสัมผัสทางเพศ (เช่นกระพริบ) และการข่มขืนตามกฎหมาย
“ การทารุณกรรมเด็กและวัยรุ่นมักถูกอธิบายว่าเป็นปัญหาที่ซ่อนอยู่และการศึกษาการตกเป็นเหยื่ออย่างสม่ำเสมอได้แสดงให้เห็นว่าการละเมิดนั้นไม่เปิดเผยมากนัก” ผู้เขียนการศึกษาเขียน “ธรรมชาติที่ซ่อนเร้นของการตกเป็นเหยื่อในวัยเด็กมีหลายแหล่งชัดเจนเด็กและวัยรุ่นถูกข่มขู่อย่างง่ายดายจากผู้กระทำความผิดและกลัวการตอบโต้”
ผู้เขียนกล่าวเสริมว่าในหลาย ๆ กรณีคนหนุ่มสาวและครอบครัวของพวกเขาเลือกที่จะจัดการกับเหตุการณ์ที่ “ไม่เป็นทางการ” โดยกลัวว่าผลที่ตามมาจากการมีส่วนร่วมของตำรวจและศาล
อย่างไรก็ตามการศึกษาพบว่าเจ้าหน้าที่มีความตระหนักในการตกเป็นเหยื่อมากกว่าในระหว่างการสำรวจก่อนหน้านี้ที่ดำเนินการในปี 1992
“ อย่างไรก็ตามการศึกษายังแสดงให้เห็นว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจยังไม่ทราบแน่ชัดว่าการได้รับสารพิษในเด็ก / วัยรุ่นส่วนใหญ่เป็นอย่างไร” ผู้เขียนกล่าว “การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการขยายงานออกไปนั้นจำเป็นต้องได้รับการปรับปรุงให้ดียิ่งขึ้นต่อเด็กชายฮิสแปนิกและกลุ่มรายได้ที่สูงขึ้นนอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่าการส่งเสริมการเปิดเผยข้อมูลควรมุ่งตรงไปยังตอนต่างๆที่เกี่ยวข้องกับสมาชิกครอบครัว
การศึกษาถูกตีพิมพ์ในฉบับเดือนมกราคมของ
จดหมายเหตุของกุมารเวช & amp; เวชศาสตร์วัยรุ่น

รื้อใหม่!! เตรียมปรับปรุงเกณฑ์ประเมินวิทยฐานะใหม่ ยึดชั่วโมงสอน